1. De Ooievaar

17-04-2019


Als kind heb ik het nooit geloofd. 

Een ooievaar die met een kersverse baby rondvliegt om dit wondertje vervolgens af te leveren bij de nieuwe ouders. Waar baby X eventueel vandaan zou komen kwam destijds niet in mij op. Ik vond het voornamelijk erg ongeloofwaardig dat een ooievaar de weg wist te vinden naar elk huis en daarbij nooit de baby uit zijn snavel liet vallen.                                    Vaak zag ik ze niet, die ooievaars. Ik woonde tenslotte in de stad en dat was dat. Bovendien liet ik het verhaal los nadat ik op Encarta (Wikipedia voor 90's volk) terecht kwam op een pagina over Sinterklaas. Groep 5 viel dan ook zwaar tegen.

Een paar jaar later werd ik opnieuw geconfronteerd met dé ooievaar tijdens een les Griekse mythologie. Het bleek dat Gerana, de koningin van de Pygmeeën, beef had met de godin Hera. Wraakplannen werden bedacht en uitgevoerd waarbij godin Gerana het moest ontgelden. Ze werd betoverd en zou voortaan als ooievaar door het leven moeten gaan.    - (Waar is Hermelien als je haar nodig hebt).                                                                                  Naast godin was de beste Gerana ook moeder van een kindje. Dit gezegd hebbende deed ze er dan ook alles aan om haar eigen baby te ontvoeren echter zonder succes. Ik was wederom verbaasd na het lezen van dit verhaal in mijn geschiedenisboek. Alsof het nog niet genoeg was leerde ik nu precies het tegenovergestelde. De ooievaar kwam nu niet een baby brengen maar juist weghalen? De brugklas was blijkbaar ook niet alles.

Een paar vriendjes, katers, studentenverenigingen en jaren later loop ik nu gespannen naast mijn vrouw door de schuifdeuren van de kliniek. Ik heb thuis wel drie verschillende outfits aangehad alsof ik een meeting had met de CEO van Stork Incorporated om een miljoenendeal te sluiten. In feite liepen we gewoon een fertiliteitskliniek binnen om aan onze gloednieuwe kinderwens te beginnen. Ooh baby!

Ik heb S. leren kennen via een datingsapp waar we allebei niet in geloofden. Tot op de dag van vandaag zijn we opzoek naar de oprichters van die app om een bos rozen te sturen. Zeven jaar later, getrouwd en wel (inclusief viervoeter) zijn we klaar voor een nieuw avontuur. Wij willen een kindje! Het liefst niet van een ooievaar want die zijn in mijn ogen onbetrouwbaar. Het alternatief? Een petrischaaltje en zeer kundige mensen met labjassen en pipetjes enzo. Ze noemen het ook wel interrelationele eiceldonatie, afgekort IRD. Het komt er basically op neer dat; een eitje uit S. wordt gehaald, de knappe koppen in het lab het eitje bevruchten met donorsperma, het eitje daarna bij mij teruggeplaatst zal worden, ik het alle liefde geef die ik heb en er over een tijdje een prachtig kindje uit komt. Basically dat dus.

We lopen naar de balie waar we uiterst warm en hartelijk ontvangen worden.                         "Oh voor het eerst hier?"   Ik knik schaapachtig en laat de blauwe ogen van S. het werk doen. We krijgen meteen een snelle rondleiding. Spreekkamers, toiletten en de koffiecorner. 

 Ze vraagt of we wat willen drinken. Groene thee dan maar,  je weet nooit zeker of er echt niet iemand onderin het gootsteenkastje verstopt zit om mijn voorkeur voor koffie te beoordelen. Met een nederige pas lopen we terug. We nemen plaats aan tafel tussen de anderen en wachten rustig af terwijl we naar elkaar fluisteren.

J: Aardig zijn ze he

S: Ja heel erg

J: Is de koffie lekker?

S: Ja best wel

J: Fijn.

Ieder ander die ons in een andere setting zou zien zou zich afvragen hoe we in hemelsnaam onze eerste date door zijn gekomen. Het blijft spannend.

"Mevrouw van Zomeren?"

We kappen acuut onze spontaan ontstane slappe lach af en staan op. Handje, naam, oogcontact en we lopen naar binnen. Spreekkamer 2.

© 2019 Ooh Baby
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin